ஏணி

                                   ஏற்றத்தின் இலக்கணமே!
                                   என்றும் இலக்கினை
                                   அடைவதே உன்னால் தானே!

                                   தாவினால் தடுமாற்றம் தான்!
                                   படிப்படியாய் உயர்ந்தாலே
                                   வாழ்வு சுவைக்கும படி

                                   ரசிக்கும் படி,நலம்

                                   விளையும் படி,இனிமை

                                   மலரும் படி ,துலங்கும்

                                  வானம் வசப்படும்படி வாழலாம்!

பிரிவுபசாரம்

                                           மோகனத்தில் தொடங்கி
                                           முகாரியில் முடிந்திடும்
                                            முற்றிலும் வித்தியாசமான
                                            சங்கீதக் கச்சேரி !
                                           இங்கு,
                                           பார்வையாளர்களே
                                           பாடகர்களாய் !

                                          வித்துவான் பார்வையாளராய்!
                                          விழாக் கதாநாயகனாய் !
                                           விதவிதமான ஆலாபனை
                                           ஆரோக,அவரோகணங்களும்!

                                          கச்சேரியில்
                                          ஆரோகணத்தின் அளவு
                                           அதிகமாய் இருக்கும்
                                          அவரோகணம் சற்று
                                           அடக்கி வாசிக்கப்படும்

                                         இக் கச்சேரியில்,
                                         வசை பாடுதல் மறைக்கப்பட்டு
                                         வாழ்த்திலே தொடங்கி
                                         மங்களத்திலே முடியும்
                                         வழக்கமான கச்சேரி!

ஐம்பது

                                       ஆடி அடங்கும் வாழ்வினிலே-பண்
                                       பாடி முடித்திட்ட பாதி நிலை

                                       இன்பமும்,துன்பமும் ஐம்பதைம்பதாய்ப்
                                       பார்த்து அனுபவம் சேர்த்த அபூர்வநிலை

                                      முன்நிலை நினைத்து மனம் ஏங்கும்
                                       பின்நிலை நினைத்து பயம் வாங்கும்

                                      செக்குமாடு வாழ்வானாலும் தேசம் பல
                                      சென்று கண்ட வாழ்வேயாயினும்

                                     சேகரித்த அனுபவம்
                                      சிந்தையிலே பல கோடி

                                    மலரும் நினைவுகளிலே
                                    மனம் மூழ்கிடினும்
                                    மரண பயமும் எட்டிப் பார்க்கும்

                                   கலக்கம் கழற்றி வாழும்
                                  கலையினால் என்றும்
                                  களிப்பே!

ஔடதம்

                                             மழலையின் மயக்குமொழி
                                             மாதாவுக்கு மருந்து

                                        மனைவியின் மந்திரமொழி
                                        மணாளனுக்கு மருந்து

                                     தாயின் பரிவுமொழியே
                                     தவிப்புக்கு மருந்து

                                     தந்தையின் தரம்நிறை வழியே
                                     தரணியில் உயர்ந்திட மருந்து

    
                                   குருவின் வழி காட்டலே
                                    கும்பிட்டு ஏற்றிடும் மருந்து

                                    தெய்வத்தின் திருவடியே
                                    தேவையான அருமருந்து

                                    மருந்தினை அருந்தினால்
                                    பெருந்துயர் போகும்
                                    
                                    விருந்தாகும் வாழ்வே !!

மாய வாழ்வு

                                              மாதாவின் மடி தோன்றி
                                              மண்ணிலே மறைந்திடும்
                                              மாயவாழ்வு இடையில்
                                              மறந்து போவதேனோ?

                                             கருவிலே உருவாகி
                                             காலனின் காலடியே
                                             கடைசியில்,என்பதுவும்
                                             கரைந்து போவதேனோ?

                                             காற்றாகி ,கனலாகி
                                             ஊற்றாகிப் பரிணமிக்கும்
                                             இயற்கையின் உன்னதம்
                                             இடையில் உறைந்து போவதேனோ?

                                            எங்கும் நானே,எதிலும் நானே
                                            என எக்காளமிடுவதேனோ?
                                            மாறட்டும்,மறையட்டும்
                                            மறந்திடட்டும் மாயவாழ்வு!